Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi Nr 342 im. Jana Marcina Szancera w Warszawie Wiersze inspirowane postacią patrona
Androny pleść? Nie zawsze wypada.
Szczególnie na lekcji – gdy się odpowiada.
Androny malować? To już lepiej nieco.
To nawet Brzechwa Jan, Szancerowi polecał.
Jeden i jeden to trzy.
Dwa i dwa to pięć.
Na androny mam chęć!
Wszystkie śmieszne i zabawne,
Wesołe i powabne.
Jeden i jeden to trzy.
Dwa i dwa to pięć.
Na androny mam chęć!
Marta Buława z 3c
***
Androny to kokony,
czarne jak wrony.
Andronów jest bez liku,
można je zliczyć
Siedząc na...
grzędzie w kurniku.
Andronów pleść nie wypada,
gdy się do lekcji
siada!
Paulina Franik z 3c
***
Andronem jest ten,
Co nie słucha Pani mej!
Androny – kolorowe balony.
Robią zawroty – głowy.
Andronów pleść nie wypada,
gdy się do lekcji siada!
Andronem jest ten,
Co nie słucha Pani mej!
Paulina Franik z 3c
***
"Andronowa rada dla uczniów"
Dając dowody swojej mądrości,
Nie pleć andronów w obecności dorosłych (nauczycieli)
Zyskasz wtedy ich uznanie
I wysokie notowanie ( stopnie)
"Androny na śmigus - dyngus"
Kto powiedział, że uczniowi
pleść andronów nie wypada,
ten niech szybko zmieni zdanie,
bo go spotka tęgie lanie!
"Andron na lepszy humor"
Lepiej czasem mieć pstro w głowie
i pleść androny,
niż nosić nos na kwintę
i być naburmuszonym.
Bądź szalony i maluj androny!
Uczniowie klasy 3c
***
Na ulicy Karowej, tuż przy wstędze Wisły,
stoi kamienica – dawny dom Artysty.
Mieszkał w niej, Pan Szancer,
który w każdy ranek,
patrzył na piękną Warszawę
w blasku swych firanek.
Urokliwe to miejsce – Krakowskie Przedmieście.
Starodawne budynki,
piękne skwery,
fluid artyzmu się niesie.
Ach! Panie Janie Marcinie,
jakże miło by było, iść z Panem na spacer...
Gawędzić o sztuce,
o szkicach, które Pan kreśli,
o barwach, które Pan czuje.
Przed pomnikiem Mickiewicza i Prusa zatrzymać się chwilkę.
A może do Bliklego? Na sernik udać się jeszcze...
Dziękujemy, za malarstwo, które jest Pana Dziełem,
za historię w obrazach,
za rysowane wiersze,
za krasnali, rycerzy, magów...
i Bóg wie, co jeszcze...
Dzisiaj, będąc w niebie,
pewnie pędzel macza Pan w tęczy?...
Tworząc kolejne Cuda
dla Tych, którzy też Święci...
Beata Aldoory, 7 grudnia 2003 r.